cierta relatividad
jueves, 26 de mayo de 2005
Stoi na stacji (modlitwa o opóźnienie)
Zawsze, kiedy wsiadam do pociągu,
chcę umrzeć,
za grzechy własne
i siedmiu poprzednich pokoleń
narodzić się chcę
jota w jotę
jak w Biblii,
jeszcze nienapisanej.
Zawsze, kiedy wsiadam do pociągu,
wiem,
dokąd jadę.
No hay comentarios:
Publicar un comentario
Entrada más reciente
Entrada antigua
Inicio
No hay comentarios:
Publicar un comentario